1. Бик салкын су сибү. Кыяр өчен шлангтан аккан яисә коедан алып сипкән судан да начары юк. Салкын су үсентеләрдә стресс барлыкка китерә. Тамырлар “эшләми” башлый һәм яфраклар саргая. Кыярга сибә торган су, ким дигәндә, бүлмә температурасында булырга тиеш. Яңгыр суы яисә мичкәдә кояш астында җылынган су иң яхшысы санала.
2. Азотлы ашламаларны кирәгеннән артык куллану. Яфраклар саргая башлады икән, димәк, азот кирәк, дигән фикердә бакчачы. Һәм үсентеләргә селитра яисә мочевинаны күпләп кертә башлый. Нәтиҗәдә, яфраклар тагын да күбрәк саргаячак, үсенте авыруларга тизрәк бирешә башлаячак. Бар нәрсәнең дә чамасын белергә кирәк. Концентрацияләнгән азот түгел, ә балансланган ашламалар кулланыгыз.
5. Кыярны артык тыгыз утырту. Күп уңыш алам дип, кайбер бакчачылар кыярны артык тыгыз утырта. Нәтиҗәдә, аның мыеклары бер-берсенә үрмәли, яфраклар берсен-берсе каплый, аларга яктылык җитми. Мондый очракта башта аскы яфраклар саргая, аннан кыяр төбе белән авырый башлый. Кыяр төпләре арасында 40-50 см дан да ким булмаган ара булырга тиеш.
Комментарийлар